Zgłoszenie pracownika do PPK - procedury i terminy 2025

Zgłoszenie pracownika do PPK - procedury i terminy 2025

Pracownicze Plany Kapitałowe stały się obowiązkowym elementem systemu emerytalnego w Polsce, obejmując większość zakładów pracy. Pracodawcy muszą dokładnie znać zasady zgłaszania pracowników do tego programu, aby uniknąć błędów i zapewnić zgodność z obowiązującymi przepisami. Proces zgłoszenia do PPK wymaga uwzględnienia wielu czynników, od wieku pracownika po rodzaj umowy i okres zatrudnienia.

Wprowadzenie Pracowniczych Planów Kapitałowych oznacza dla pracodawców nowe obowiązki administracyjne i kadrowe. Każdy zakład pracy musi precyzyjnie określić, którzy pracownicy podlegają automatycznemu zgłoszeniu, a którzy mogą przystąpić do programu dobrowolnie. Znajomość tych zasad jest kluczowa dla prawidłowego funkcjonowania systemu PPK w firmie.

Kto automatycznie podlega zgłoszeniu do PPK

Większość zatrudnionych w Polsce automatycznie kwalifikuje się do uczestnictwa w Pracowniczych Planach Kapitałowych. System został zaprojektowany tak, aby objąć szeroką grupę pracowników, zapewniając im dodatkowe zabezpieczenie emerytalne. Automatyczne zgłoszenie dotyczy wszystkich osób spełniających określone kryteria wiekowe i ubezpieczeniowe.

Kluczowym warunkiem uczestnictwa w PPK jest objęcie obowiązkowymi ubezpieczeniami emerytalno-rentowymi. Oznacza to, że samo zatrudnienie nie wystarcza - pracownik musi być zgłoszony do ZUS z tytułu swojej umowy. Dobrowolne opłacanie składek na ubezpieczenie emerytalno-rentowe nie daje prawa do automatycznego uczestnictwa w programie.

Kryteria automatycznego zgłoszenia

Podstawowe kryteria kwalifikujące do automatycznego zgłoszenia do PPK obejmują:

• Wiek pracownika między 18 a 55 rokiem życia
• Objęcie obowiązkowymi ubezpieczeniami emerytalno-rentowymi
• Zatrudnienie na podstawie umowy uprawniającej do ubezpieczenia
• Przepracowanie minimum 14 dni u danego pracodawcy
• Brak złożenia rezygnacji w odpowiednim terminie

Wiek pracownika stanowi drugi istotny czynnik kwalifikujący do PPK. Program obejmuje osoby w wieku produkcyjnym, które mają wystarczający czas na gromadzenie środków emerytalnych. Dolna granica wiekowa wynosi 18 lat, co oznacza, że młodociani pracownicy nie podlegają automatycznemu zgłoszeniu do momentu osiągnięcia pełnoletności.

Rodzaj umowy również wpływa na kwalifikowalność do PPK. Program obejmuje różne formy zatrudnienia, pod warunkiem że wiążą się z obowiązkiem ubezpieczenia emerytalno-rentowego. Umowy o pracę stanowią podstawową kategorię, ale system obejmuje również umowy zlecenia, umowy o pracę nakładczą oraz kontrakty menedżerskie.

Warunki czasowe zgłoszenia do PPK

Okres zatrudnienia u danego pracodawcy ma kluczowe znaczenie dla możliwości zgłoszenia pracownika do PPK. Ustawodawca wprowadził minimalne wymagania czasowe, które mają zapewnić stabilność uczestnictwa w programie i uniknąć częstych zmian składu uczestników.

Procedura zgłoszenia krok po kroku

1. Sprawdzenie uprawnień pracownika - weryfikacja wieku, statusu ubezpieczeniowego i rodzaju umowy
2. Oczekiwanie na upływ 14 dni zatrudnienia - minimalny okres kwalifikacyjny
3. Przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej - zebranie danych personalnych i finansowych
4. Przekazanie zgłoszenia do instytucji finansowej - najpóźniej do 10 dnia miesiąca po upływie 3 miesięcy zatrudnienia
5. Rozpoczęcie naliczania składek - od pierwszego wynagrodzenia po dokonaniu zgłoszenia

Minimalne 14 dni zatrudnienia stanowi podstawowy warunek kwalifikowalności do PPK. Ten okres musi być nieprzerwany i dotyczyć zatrudnienia u konkretnego pracodawcy. Po spełnieniu tego warunku pracownik może zostać zgłoszony do programu, ale pracodawca ma czas na dokonanie formalnego zgłoszenia.

Maksymalny termin zgłoszenia wynosi 90 dni od rozpoczęcia zatrudnienia. Pracodawca musi zgłosić uprawnionego pracownika nie później niż do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynęły te trzy miesiące. To daje pracodawcom elastyczność w zarządzaniu procesem zgłoszeń.

Do obliczania okresu zatrudnienia wlicza się wszystkie okresy z poprzednich 12 miesięcy u tego samego pracodawcy. Uwzględnia się również okresy zatrudnienia u innych podmiotów, jeżeli z mocy odrębnych przepisów pracodawca jest ich następcą prawnym. Ta regulacja zapobiega obchodzeniu przepisów poprzez krótkoterminowe rozwiązywanie i zawieranie umów.

Pan Roman rozpoczął pracę w nowej firmie 1 czerwca 2025 roku. Pracownik może przystąpić do programu już 15 czerwca, a pracodawca powinien zgłosić go nie później niż od 10 października 2025 roku. Ten przykład pokazuje, jak funkcjonują minimalne i maksymalne terminy zgłoszenia.

Nowelizacja ustawy z 20 maja 2022 roku wprowadziła możliwość wcześniejszego zgłaszania pracowników do PPK. Pracodawcy mogą teraz zgłosić pracownika już po 14 dniach zatrudnienia, nie czekając na upływ pełnych trzech miesięcy. Maksymalny termin na zawarcie umowy o prowadzenie PPK pozostaje bez zmian.

Szczególne przypadki zgłaszania do PPK

Niektóre sytuacje zatrudnieniowe wymagają szczególnej uwagi przy zgłaszaniu do PPK. Młodociani pracownicy, osoby na urlopach macierzyńskich oraz pracownicy z przerwami w zatrudnieniu podlegają odrębnym zasadom, które pracodawcy muszą dokładnie poznać.

Przypadek młodocianych pracowników wymaga szczególnej uwagi ze względu na kryterium wiekowe. Nawet jeśli młodociany pracownik był zatrudniony przez długi okres przed ukończeniem 18 lat, zgłoszenie do PPK może nastąpić dopiero po osiągnięciu pełnoletności. Wtedy należy liczyć 14-dniowy okres kwalifikacyjny od dnia urodzin.

Pracownicy przebywający na urlopach macierzyńskich, rodzicielskich i wychowawczych również zostają automatycznie przypisani do PPK. Jednak w okresie korzystania z tego typu urlopu nie nalicza się za nich składek. Cała procedura składkowa rozpocznie się dopiero po powrocie zatrudnionego do pracy i otrzymaniu wynagrodzenia.

Pani Maria korzysta obecnie z urlopu rodzicielskiego, który zakończy się 12 lutego 2025 roku. Pierwsze składki na PPK pracodawca naliczy pani Marii podczas ustalania wynagrodzeń za luty, gdy pracownica powróci do aktywnego wykonywania obowiązków służbowych.

Pracownicy z przerwami w zatrudnieniu u tego samego pracodawcy mogą skorzystać z wcześniejszego zgłoszenia, jeśli ich łączny okres zatrudnienia w ciągu ostatnich 12 miesięcy przekracza 3 miesiące. Ta regulacja dotyczy również sytuacji, gdy pracownik wcześniej był zatrudniony na innej podstawie prawnej u tego samego pracodawcy.

Studenci i uczniowie do 26 roku życia zatrudnieni na podstawie umów zlecenia nie podlegają automatycznemu zgłoszeniu do PPK, ponieważ nie są objęci obowiązkowymi ubezpieczeniami emerytalno-rentowymi. Sytuacja zmienia się po ukończeniu 26 lat lub zakończeniu nauki, gdy zaczynają podlegać pełnym ubezpieczeniom społecznym.

Kto nie może przystąpić do PPK

Nie wszyscy zatrudnieni mogą uczestniczyć w Pracowniczych Planach Kapitałowych. Ustawodawca wykluczył z programu określone grupy osób ze względu na rodzaj zatrudnienia, wiek lub status ubezpieczeniowy. Znajomość tych ograniczeń jest niezbędna dla prawidłowego zarządzania PPK w firmie.

Grupy wykluczone z PPK

Następujące kategorie osób nie mogą uczestniczyć w Pracowniczych Planach Kapitałowych:

• Osoby niepodlegające ubezpieczeniom emerytalno-rentowym
• Wykonawcy na umowach o dzieło
• Przedsiębiorcy prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą
• Osoby współpracujące z przedsiębiorcami
• Pracownicy powyżej 70 roku życia
• Studenci i uczniowie do 26 lat na umowach zlecenia

Podstawowym kryterium wykluczenia jest brak obowiązkowych ubezpieczeń emerytalno-rentowych. Ta sytuacja dotyczy głównie studentów i uczniów do 26 roku życia zatrudnionych na umowach zlecenia, którzy zgodnie z przepisami nie podlegają tym ubezpieczeniom. Podobnie wykluczone są osoby objęte wyłącznie ubezpieczeniem zdrowotnym.

Wykonawcy zatrudnieni na podstawie umowy o dzieło całkowicie nie mogą uczestniczyć w PPK. Umowa o dzieło nie wiąże się z obowiązkiem ubezpieczenia emerytalno-rentowego, co automatycznie wyklucza tę grupę z programu. Ta regulacja wynika z charakteru prawnego umowy o dzieło jako stosunku cywilnoprawnego.

Osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą również nie mogą przystąpić do PPK w ramach swojej działalności. Dotyczy to zarówno przedsiębiorców opodatkowanych podatkiem liniowym, jak i tych rozliczających się na zasadach ogólnych. Przedsiębiorcy mogą jednak uczestniczyć w PPK, jeśli jednocześnie są zatrudnieni na umowę o pracę u innego pracodawcy.

Wiek również stanowi barierę dla niektórych grup pracowników. Osoby, które ukończyły 70 rok życia, nie mogą w ogóle przystąpić do PPK. Ta regulacja wynika z założenia, że program ma służyć długoterminowemu oszczędzaniu na emeryturę, a osoby w tak zaawansowanym wieku nie mają wystarczającego czasu na efektywne gromadzenie środków.

Dobrowolne przystąpienie do PPK

Niektóre grupy pracowników mogą przystąpić do PPK wyłącznie na własny wniosek. Ta możliwość dotyczy głównie osób starszych, które przekroczyły wiek automatycznego zgłoszenia, ale wciąż mogą skorzystać z programu. Procedura dobrowolnego przystąpienia wymaga aktywnych działań ze strony pracownika.

Grupa wiekowa 55-70 lat stanowi kategorię pracowników z prawem do dobrowolnego uczestnictwa. Osoby te nie podlegają automatycznemu zgłoszeniu, ale mogą złożyć wniosek o przystąpienie do programu. Pracodawca ma obowiązek aktywnie informować takich pracowników o tej możliwości.

Procedura dobrowolnego przystąpienia

1. Złożenie wniosku przez pracownika - w dowolnym terminie podczas zatrudnienia
2. Sprawdzenie uprawnień przez pracodawcę - weryfikacja wieku i statusu ubezpieczeniowego
3. Zawarcie umowy z instytucją finansową - niezwłocznie po otrzymaniu wniosku
4. Rozpoczęcie naliczania składek - od kolejnego wynagrodzenia po zgłoszeniu
5. Aktualizacja dokumentacji PPK - dodanie pracownika do listy uczestników

Istnieje jednak wyjątek od zasady dobrowolności dla grupy 55-70 lat. Jeśli pracownik w okresie 12 miesięcy poprzedzających pierwszy dzień zatrudnienia był już zatrudniony u tego samego pracodawcy łącznie przez co najmniej 3 miesiące, zostanie automatycznie zgłoszony do PPK bez konieczności składania wniosku.

Pan Marcin ukończy 55 rok życia 15 stycznia 2025 roku, a został zatrudniony w danej firmie 10 września 2024 roku. Ponieważ przepracował u tego pracodawcy ponad 3 miesiące przed ukończeniem 55 lat, zostanie automatycznie zgłoszony do programu bez konieczności składania wniosku.

Procedura składania wniosku o dobrowolne przystąpienie do PPK nie jest skomplikowana, ale wymaga formalnego działania ze strony pracownika. Wniosek można złożyć w dowolnym momencie podczas zatrudnienia, a pracodawca ma obowiązek go rozpatrzyć i zawrzeć odpowiednią umowę z instytucją finansową.

Pracodawcy muszą pamiętać o obowiązku informacyjnym wobec pracowników uprawnionych do dobrowolnego przystąpienia. Brak właściwej informacji może skutkować roszczeniami ze strony pracowników oraz problemami z organami kontrolnymi.

Terminy i procedury zgłoszenia

Prawidłowe zarządzanie terminami zgłoszenia do PPK jest kluczowe dla uniknięcia problemów prawnych i administracyjnych. Pracodawcy muszą dokładnie przestrzegać ustawowych terminów, które różnią się w zależności od sytuacji pracownika i momentu przystąpienia do programu.

Podstawowy termin zgłoszenia nowych pracowników wynosi maksymalnie 90 dni od rozpoczęcia zatrudnienia. Zgłoszenie musi nastąpić nie później niż do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynęły te trzy miesiące. Ten harmonogram daje pracodawcom wystarczający czas na przygotowanie dokumentacji.

Pierwsza lista uczestników PPK jest przekazywana do instytucji finansowej wraz z podpisaniem umowy o prowadzenie programu. Ta procedura dotyczy wszystkich pracowników, którzy nie złożyli rezygnacji w odpowiednim terminie i spełniają warunki uczestnictwa w programie.

Sytuacja komplikuje się w przypadku pracowników, którzy początkowo zrezygnowali z PPK, a następnie zdecydowali się przystąpić do programu. Tacy pracownicy mogą złożyć wniosek o przystąpienie w dowolnym momencie po upływie 3 miesięcy zatrudnienia. Pracodawca musi wtedy niezwłocznie zawrzeć umowę i rozpocząć naliczanie składek.

Pani Marta została zatrudniona 11 listopada 2024 roku i początkowo zrezygnowała z PPK. W dniu 20 lutego 2025 roku zdecydowała się na udział w programie składając wniosek. Pracodawca powinien zawrzeć umowę niezwłocznie, a wpłaty pobrać już od kolejnego wypłaconego wynagrodzenia.

Wpłaty do PPK rozpoczynają się od pierwszego wynagrodzenia wypłaconego po dokonaniu zgłoszenia. Nie ma obowiązku wyrównywania składek za okresy poprzednie, co upraszcza procedury księgowe. Składki są naliczane automatycznie przy każdej wypłacie wynagrodzenia.

Dokumentacja zgłoszenia do PPK musi być prowadzona w sposób uporządkowany i dostępny dla kontroli. Pracodawcy powinni zachować kopie wszystkich zgłoszeń, rezygnacji i wniosków o przystąpienie przez cały okres prowadzenia programu oraz przez okres przedawnienia ewentualnych roszczeń.

Procedury techniczne zgłaszania

Nowoczesne systemy kadrowo-płacowe znacznie upraszczają proces zgłaszania pracowników do PPK. Większość czynności można wykonać elektronicznie, co zwiększa efektywność i zmniejsza ryzyko błędów. Pracodawcy powinni wykorzystać dostępne narzędzia technologiczne do zarządzania PPK.

Pierwszy krok w procesie technicznym polega na oznaczeniu w systemie pracowników uprawnionych do uczestnictwa w PPK. System automatycznie weryfikuje kryteria wiekowe i ubezpieczeniowe, co pomaga uniknąć błędów w kwalifikacji pracowników. Można również ręcznie dodawać lub wykluczać konkretnych pracowników.

Etapy procesu technicznego

1. Konfiguracja systemu PPK - ustawienie parametrów instytucji finansowej i stawek składek
2. Oznaczenie uczestników - automatyczna lub ręczna kwalifikacja pracowników
3. Generowanie dokumentów - tworzenie plików XML z danymi uczestników
4. Przekazanie do instytucji finansowej - wysłanie zgłoszeń w formacie elektronicznym
5. Aktualizacja statusów - śledzenie potwierdzeń i zmian w składzie uczestników

Po oznaczeniu uczestników system generuje odpowiednie dokumenty zgłoszeniowe. Najważniejszym z nich jest plik XML zawierający dane wszystkich zgłaszanych pracowników. Ten plik jest następnie przekazywany do instytucji finansowej prowadzącej PPK dla danego pracodawcy.

Generowanie deklaracji zgłoszeniowych odbywa się w określonych okresach rozliczeniowych. Pracodawca wybiera okres, za który ma zostać sporządzona deklaracja, a system automatycznie uwzględnia wszystkie zmiany w składzie uczestników PPK. Procedura jest intuicyjna i nie wymaga zaawansowanej wiedzy technicznej.

System automatycznie śledzi wszystkie akcje związane z PPK dla każdego pracownika. W szczegółach pracownika widoczne są informacje o przystąpieniu do programu, ewentualnych zmianach stawek składek oraz rezygnacjach. Ta funkcjonalność ułatwia zarządzanie programem i kontrolę nad jego prawidłowym funkcjonowaniem.

Regularne aktualizacje systemów zapewniają zgodność z najnowszymi przepisami prawa. Producenci oprogramowania na bieżąco wprowadzają zmiany wynikające z nowelizacji ustawy o PPK, co gwarantuje pracodawcom aktualność stosowanych rozwiązań technicznych.

Najczęstsze błędy przy zgłaszaniu do PPK

Praktyka wdrażania PPK w polskich firmach pokazuje, że pracodawcy popełniają charakterystyczne błędy przy zgłaszaniu pracowników. Znajomość tych pułapek pomaga uniknąć problemów i zapewnić zgodność z przepisami. Większość błędów wynika z niepełnej znajomości przepisw lub błędnej interpretacji warunków uczestnictwa.

Najczęstsze kategorie błędów

• Błędy w obliczaniu okresów zatrudnienia - pomijanie poprzednich okresów pracy
• Nieprawidłowa ocena statusu ubezpieczeniowego - szczególnie dla studentów i zleceniobiorców
• Problemy terminowe - niedotrzymanie 90-dniowego terminu zgłoszenia
• Błędy dokumentacyjne - brak właściwej dokumentacji rezygnacji
• Nieprawidłowe zarządzanie zmianami - brak aktualizacji list uczestników

Najczęstszym błędem jest nieprawidłowe obliczanie okresu zatrudnienia uprawniającego do zgłoszenia. Pracodawcy często pomijają okresy zatrudnienia z poprzednich 12 miesięcy lub nie uwzględniają zatrudnienia u poprzedników prawnych. To może prowadzić do opóźnień w zgłoszeniu lub błędnego wykluczenia uprawnionych pracowników.

Drugi częsty błąd dotyczy nieprawidłowej oceny statusu ubezpieczeniowego pracowników. Pracodawcy czasami włączają do PPK osoby niepodlegające ubezpieczeniom emerytalno-rentowym lub wykluczają osoby uprawnione. Szczególnie problematyczne są przypadki studentów, którzy ukończyli 26 lat lub zakończyli naukę.

Problemy terminowe stanowią kolejną kategorię błędów. Niektórzy pracodawcy nie dotrzymują 90-dniowego terminu na zgłoszenie nowych pracowników lub błędnie liczą termin 14 dni uprawniający do zgłoszenia. Opóźnienia w zgłoszeniu mogą skutkować utratą składek emerytalnych przez pracowników.

Błędy w dokumentacji również występują często. Pracodawcy czasami nie zachowują właściwej dokumentacji rezygnacji z PPK lub nie informują odpowiednio pracowników o możliwości dobrowolnego przystąpienia. Brak właściwej dokumentacji może utrudnić obronę w przypadku kontroli lub sporów.

Nieprawidłowe zarządzanie zmianami w składzie uczestników PPK stanowi ostatnią istotną kategorię błędów. Pracodawcy czasami zapominają o aktualizacji list uczestników po zmianach statusu pracowników lub nie przekazują na czas informacji o nowych uczestnikach do instytucji finansowej.

Kontrola i weryfikacja zgłoszeń

Prawidłowe zgłoszenie pracowników do PPK wymaga systematycznej kontroli i weryfikacji. Pracodawcy powinni regularnie sprawdzać zgodność swoich działań z obowiązującymi przepisami oraz monitorować zmiany w składzie uczestników programu. Skuteczny system kontroli pomaga uniknąć błędów i zapewnia ciągłość funkcjonowania PPK.

System kontroli PPK

1. Miesięczna weryfikacja składu uczestników - sprawdzenie nowych zatrudnień i zmian statusu
2. Kontrola kryteriów wiekowych - monitorowanie pracowników zbliżających się do 55 lat
3. Weryfikacja terminów zgłoszenia - prowadzenie kalendarza zgłoszeń
4. Kontrola dokumentacji - przegląd zgłoszeń, rezygnacji i wniosków
5. Współpraca z instytucją finansową - regularna wymiana informacji o zmianach

Miesięczna weryfikacja składu uczestników PPK powinna obejmować sprawdzenie nowych zatrudnień, zmian statusu pracowników oraz ewentualnych rezygnacji lub wniosków o przystąpienie. Ta procedura pozwala na bieżące utrzymywanie aktualności danych przekazywanych do instytucji finansowej.

Weryfikacja kryteriów wiekowych powinna być przeprowadzana automatycznie przez system kadrowy, ale wymaga również kontroli ręcznej. Szczególną uwagę należy zwrócić na pracowników zbliżających się do 55 roku życia, którzy przechodzą z grupy automatycznego zgłoszenia do grupy dobrowolnego uczestnictwa.

Kontrola terminów zgłoszenia wymaga systematycznego monitorowania dat rozpoczęcia zatrudnienia i upływu okresów kwalifikacyjnych. Pracodawcy powinni prowadzić kalendarz zgłoszeń, który pomoże dotrzymać ustawowych terminów i uniknąć opóźnień w procedurach.

Dokumentacja kontrolna powinna obejmować wszystkie działania związane z PPK, od pierwszych zgłoszeń po bieżące zmiany w składzie uczestników. Właściwa dokumentacja jest niezbędna w przypadku kontroli zewnętrznych oraz sporów z pracownikami dotyczących ich uczestnictwa w programie.

Współpraca z instytucją finansową wymaga regularnej wymiany informacji o zmianach w składzie uczestników PPK. Pracodawcy powinni ustanowić jasne procedury komunikacji i terminów przekazywania danych, aby zapewnić ciągłość funkcjonowania programu.

Najczęstsze pytania

Tak, jeśli pracownik podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu z tytułu umowy zlecenia i ma między 18 a 55 lat. Studenci i uczniowie do 26 roku życia na umowach zlecenia nie podlegają ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu, więc nie mogą uczestniczyć w PPK.

Minimalny okres zatrudnienia wynosi 14 dni u danego pracodawcy. Po spełnieniu tego warunku pracodawca może zgłosić pracownika do PPK, ale ma maksymalnie 90 dni od rozpoczęcia zatrudnienia na dokonanie zgłoszenia.

Nie, pracownik który już uczestniczy w PPK i ukończy 55 lat podczas zatrudnienia, pozostaje w programie. Ograniczenie wiekowe dotyczy tylko nowych zgłoszeń - osoby powyżej 55 lat mogą przystąpić do PPK tylko na własny wniosek.

Tak, pracownicy na urlopach macierzyńskich, rodzicielskich i wychowawczych zostają automatycznie przypisani do PPK. Jednak składki nie są naliczane w okresie urlopu - procedura składkowa rozpocznie się po powrocie do pracy i otrzymaniu wynagrodzenia.

Pracownik może złożyć wniosek o przystąpienie do PPK w dowolnym momencie po upływie 3 miesięcy zatrudnienia. Pracodawca musi niezwłocznie zawrzeć umowę z instytucją finansową, a składki będą naliczane od kolejnego wynagrodzenia wypłaconego po zgłoszeniu.

Nie, minimalny okres 14 dni zatrudnienia jest bezwzględnie wymagany. Pracodawca może zgłosić pracownika dopiero po upływie tego okresu, ale nie później niż w ciągu 90 dni od rozpoczęcia zatrudnienia.

Pracodawca powinien przechowywać kopie wszystkich zgłoszeń do PPK, rezygnacji pracowników, wniosków o przystąpienie oraz korespondencji z instytucją finansową. Dokumentacja powinna być dostępna przez cały okres prowadzenia programu oraz okres przedawnienia roszczeń.